Killer instinct

Hawke hoorde haar woorden en glimlachte niet meer. "Niet alleen de politie is naar je op zoek..." zei hij zacht en keek naar de grond. "Zelfs de geheime dienst zit achter je aan..." zei hij en keek haar aan. Hij slikte even. Nou zou hij wel moeten vertellen wie hij was. Maar hij zou haar niet aangeven. Nooit niet. Hij zou haar beschermen. Hij hield van haar en dat zou niet veranderen.

Liluth keek naar hem, en ze hoorde dan zijn woorden. Even wist ze niet echt wat hij bedoelde, maargoed dan keek ze verbaasd naar hem bij het horen van de geheime dienst. "Oh dus ik heb meer fans achter me aan?" Vroeg ze dan al grappend tegen hem, en ze grinnikte dan ook even kort. Dan keek ze hem in de ogen aan, en ze drukte een erg lange kus op zijn lippen. "Wees maar niet bang telkens als ze me bijna hebben, dan weten ze dat ze me toch niet kunnen vangen. Al geven ze niet op met het proberen, maar ik blijf altijd wel ontsnappen aan hen." Zei ze dan rustig tegen hem, en ze keek hem diep in de ogen aan.

Hawke keek haar aan en hoorde haar woorden. Hij merkte dat het grappend was maar schudde even zijn hoofd. Hij merkte de kus op en hield hem niet tegen. Hij hoorde haar woorden. "Wat ik wilde zeggen was. Ik ben...werk bij hun..." zei hij en keek naar haar met een licht gespannen gezicht. Hij glimlachte niet meer en keek haar aan. Misschien wat stom om het tegen haar te zeggen, maar liegen kon hij niet.

Liluth keek naar hem, en ze sloot dan ook even kort de ogen. Ze richt dan haar blik weer op de zijne, en ze hoorde dan ook zijn woorden. "Agh zolang je mij niet aangeeft vind ik het niet erg, want nu we elkaars geheim weten is dit wel eerlijk tegenover elkaar. Alleen zullen we wel vaker in het geheim moeten afspreken, aangezien we niet samen gezien mogen worden. Ikzelf zit dan wel bij de Darks, maar ik doe vaak mijn eigen ding zonder dat ze het door hebben." Zei ze dan zacht tegen hem, en ze gaf hem weer een kus op zijn zachte lippen.

Hawke keek naar Liluth en hoorde haar woorden. Hij glimlachte weer en keek haar aan. Hij omhelsde haar en gaf haar nog een zoen. Hij drukte haar tegen zich aan. Glimlachend legde hij zijn hoofd op haar schouder. Hij wilde zo wel de hele nacht staan. Maar dat zou niet kunnen.

Liluth bleef gewoon staan tegen de muur, en ze glimlachte naar hem. "Hmm nu heb ik wel geluk, aangezien ik al van plan was om met je te gaan flirten." Zei ze dan ook een beetje om hem te plagen, en ze ging dan ook met haar been tussen zijn benen wrijven. Dit deed ze natuurlijk ook om hem te plagen, en ze bleef lekker dicht bij hem staan. "Ken jij een leuke slaapplaats?" Vroeg ze dan zachtjes in zijn oor, en ze gaf dan een likje aan zijn oorlel.

Hawke voelde wat ze deed en grinnikte. Hij hoorde haar woorden en dacht na. "Ik heb een klein apartementje..." zei hij. "Maar verwacht er niet veel van..." zei hij met een glimlach. Hij keek naar Liluth en gaf haar een kusje. "Maar je bent voor mij welkom om te overnachten..." zei hij. "Zolang je maar geen gasten vermoord vind ik het goed." zei hij met een plagende toon. "En ik zal de afspraken met collega's wel ergens anders plaatsen dan in mijn huis..." zei hij met een vriendelijke toon en bleef tegen haar aan staan.

Liluth keek naar hem, en ze gaf hem dan ook een kusje op de wang. "Dan blijf ik bij jou slapen voor een weekje." Zei ze dan grinnikend tegen hem, en ze streelde zijn wang dan ook even. "Nou ik kan niets beloven hoor, maar ik zal het proberen." Zei ze dan plagerig tegen hem, en ze gaf hem dan een hele lange kus op de lippen. "Ik hou van je." Zei ze al fluisterend in zijn oor, en ze trok hem helemaal dicht tegen haar aan.

Hawke hoorde de woorden van Lilut. "Dat vind ik geen probleem..." zei hij met een opgewekte stem. Er verscheen een glundering in zijn ogen. Hij keek naar Liluth die wat zei. "Liluth. Je moet het beloven. Ik kan niet veroorloven dat mijn apartement een plaats delict wordt..." zei hij even serieus en met een lichte strenge toon. Zijn serieuze blik verdweeen weer en maakte plaats voor een glimlach. "Ik ook van jou.." zei hij en bleef dicht tegen haar aan staan.

Liluth keek naar hem, en ze grinnikte dan kort. "Ik zal niemand vermoorden hoor, nouja toch niemand dat jij kent. Maar wel andere mensen als je dat niet erg vind?" Zei ze dan zachtjes tegen hem, en ze gaf hem dan weer een kus. Ze sloot haar ogen dan ook, waarna ze hem dichter tegen zich aanvoelde. Ze was gelukkig nu op dit moment, en niemand kon haar geluk verpesten. Haar hand had ze op zijn borst gezet, en ze streelde daar dan ook even kort.

Hawke keek Liluth aan. "Gelukkig..." zei hij zacht. "Andere mensen vermoorden? Hmmm...ik hou je niet tegen. Maar hou in je achterhoofd dat ik mogelijk op die zaak kan worden gezet..." zei hij met een zucht. "Ik zal mijn best doen om het niet naar jou te laten leiden." zei hij. Dit gaat op een dag mijn baan kosten... dacht hij en glimlachte licht. Hij keek naar Liluth. "Ik weet overigens je naam nog niet..." zei hij en keek haar aan. "Die van mij is Hawke. Aangenaam..." zei hij met een glimlach en keek haar in haar ogen.

Liluth keek naar hem, en ze glimlachte even kort. Ze was namelijk al heel haar leven een moordenaar, nouja voor zover ze het zich kon herinneren. Maargoed dan luisterde ze naar zijn woorden, en ze streelde zijn wang dan ook even zachtjes. "Ik ben Liluth, aangenaam Hawke." Zei ze dan glimlachend tegen hem, en ze drukte dan een lange kus op zijn lippen. Haar hart klopte voor hem, en niemand kon dat tegenhouden. Ze zou er alles voor doen om bij hem te kunnen blijven, waarna ze zich dan nog dichter tegen hem aantrok.

Hawke omarmde haar stevig. Vele mensen zouden dat niet van hem verwachten dat hij zo'n kracht had. Vooral door zijn wat kleinere bouw. Toch had hij een enorme kracht en dat zou Liluth vast wel voelen. Hawke glimlachte en keek naar Liluth. "Mooie naam..." zei hij en gaf haar een kusje en sloot zijn ogen terwijl hij zijn hoofd op haar schouder legde.

Liluth keek naar hem, en ze merkte dan ook dat hij wel veel kracht had. Ze sloot haar ogen dan ook weer, en ze luisterde naar het gesnuffel van de honden. Daarna hoorde ze zijn woorden, en ze glimlachte heel even kort. Ze gaf hem een kus terug, en ze bleef dicht tegen hem staan. Hem wilde ze niet verliezen, en ze zou er alles voor doen om bij hem te kunnen blijven.