Meegenomen

Een rode auto scheurde door het centrum van de stad en stopte bij een huis. Een man stapte uit samen met zijn vriend die de achterdeur open deed. Samen sleurden ze Kira uit de auto en duwden haar het huis in. Kira liet het mes vallen en stamptte de ene man tegen zijn scheen. De man gromde en sloeg hard in haar gezicht. Kira snoof en keek even weg. De andere man rolde met zijn ogen en trok haar mee. "Meekomen" siste hij en duwde haar op een bed. Hij bond haar vast en grijnsde even. "Sexy hoor in je slaapkleed" zei hij en keek haar aan. Kira trok hevig en keek hem kwaad aan. Ze kon niets zeggen en trok nog steeds. De man grijnsde en liep weer weg. De andere man grijnsde even en belde naar iemand.

Andrew stond na een tijd bij de auto en hoorde een zacht gegrom uit de bosjes. Vallon was er dus ook. Toen hij iemand hoord aankomen bukte hij zich en verdween zelf ook de bossen in. Hij gebood Vallon te blijven zitten tot dat er iets zou gebeuren met hem. En toen de man dan ook binnen was liep hij naar het huis en zocht naar een opening. Aan de voorkant vond hij er niet meteen een,dan was het de cahter kant maar. Hij klom met veel moeite over een hek en zocht dan ook naar een ingang. Die vond hij dan ook meteen en hij sloop naar binnen.

Kira trok hevig en haar polsen begonnen al snel te bloeden. Ze trok en stamptte om haar los te krijgen. Een man kwam naar boven en riep kwaad. "Hou op!" riep hij en sloeg weer in haar gezicht. Omdat ze zo wild was en een slaapkleed aanhad kon hij er af en toe onder kijken. Hij grijnsde en bleef maar staan. Kira had het door en stopte. De andere man lag rustig tv te kijken en grijnsde even toen hij zijn maat hoorde roepen.

Andrew hoorde geroep en balde zijn vuisten even. Hij liep naar de woonkamer maar daar zag hij een man liggen. Hij nam een werpster en keek de man even aan,zolang hij niet werd opgemerkt was het goed. Hij sloop heel langzaam tot aan de zetel en greep de ster beter vast,dan smeet hij die in de lucht,de ster trof de man in zijn borst waardoor die opslag dood was. Zijn hoofd bloede nog maar hij mocht zich niet laten afleiden.

De ene man bleef bij haar staan en ging dan op het bed zitten. Hij grijnsde vals en streek met zijn hand over haar wang. Kira gaf hem een harde trap. De man sloeg haar met zijn vuist en pakte een mes. Hij ging boven haar hangen en sneed in haar buik. Hij maakte er een kruis in en grijnsde. Kira kneep pijnlijk haar ogen dicht en snoof. De man pakte dan haar pols en liet in een seconde het mes er diep in snijden. Kira haar ogen werden groot en ze trok hevig.

Andrew liep naar de trap en hield daar even halt,de pijn in zijn hoofd werd met de seconde feller. Maar dan liep hij de trap op,zijn blonde haar hong helemaal vol bloed en nog steeds vloeide dat. Toen hij halverwege de trap was sloeg hij naar beneden en viel dan ook van de trap af,en lande met zijn rug op een glazen tafel die gelijk barste,de scherpe stukken vlogen meteen in zijn rug,hij kroop weer naar de trap en trok zich dan ook recht. Een ongeveer halfdode Andrew klom de trap weer op,ditmaal zonder te vallen,maar ze hadden hem gehoord daar was hij zeker van.

Kira hoorde opeens wat en schrok. Ze slikte en begon echt hevig te trekken. De man stond op en keek. Hij zag Andrew en gaf hem een trap zodat hij misschien nog eens zou vallen. Hij liep terug naar de kamer en deed deze op slot. Hij kroop weer op Kira en sneed nu van haar keel en liet het mes naar haar buik glijden. Kira voelde de pijn en kneep haar ogen dicht. Ze hing al half onder het bloed en had veel pijn.

Andrew hield zich recht aan de leuning van de trap en wandelde verder en keek toen naar de deur. Hij beukte met zijn schouder tegen de deur aan,maar ze wou niet open gaan,toch moest hij naar Kira. En een andere weg was er niet. Hij liep naar achter en trapte dan de deur open en ademde even diep in. Hij nam een werpster en smeet die recht door het deur gat naar de man. Onmogelijk kon die Kira raken,het bloed liep over zijn rug en deed hem wankelen,maar hij moest zich sterk houden voor haar,dat was hij haar nu wel schuldig. Hij liep de kamer in en liep tot hij naast het bed was. Hij nam het mes van de man af en greep hem bij zijn keel,en aangezien hij nog niet dood was stak hij het mes in zijn maag en liet hem neervallen,tegelijk zakte hij door zijn benen en zat nu op zijn knieën naar haar te staren. "Kira,gaat het"bracht hij hakkelend uit,uit zijn mond liep een streepje bloed,lang zou het niet meer gaan duren. Toen klonk er beneden lawaai,oftewel was dat Vallon die binnen was geraakt,of het waren nog meer mannen.

Kira trilde hevig en begon meer en meer bloed te verliezen. De man zakte in elkaar en hoestte bloed. "Vluchten gaat neit meer" zei hij nog en viel neer. Kira keek naar Andrew en knikte zacht. Ze keek naar haar bebloedde buik en hoorde het ook. Ze hoorde geroep en wist dat er meerdere mannen waren. Ze trok haar opeens los en kneep kort haar ogen dicht omdat het veel pijn deed. Ze trok hetgene uit haar mond en keek naar Andrew. "Het gaat, jij moet rusten" zei ze en liep naar beneden. Ze keek naar de mannen en sprong opeens voor hun neus. Ze had pijn en de mannen schrokken wel omdat ze van een grote hoogte was gesprongen.

Andrew keek haar aan maar wist niets meer. Niet veel later zakte hij gewoon in elkaar en lag weer bewusteloos tege de vlakte. Vallon was inmiddels ook al binnen geraakt,de mannen werden nu belaagd van twee kanten,aangezien de hond in beter conditie was dan Kira begon hij meteen met vechten. Hij sprong naar een man en drukte die meteen tegen de grond. Hij begon hem meteen te bijten en scheurde de stukken vlees van hem aan,zijn poot stond op de hartstreek van de man en daar zettte hij zijn nagels dan ook diep in. Toen keek hij naar verschijdene mannen die hem met angst aan keken.

Kira keek naar Vallon en grijnsde even. Ze greep een andere man bij zijn kraag en drukte hem tegen de miuur. Ze sloeg hem tegen zijn neus en dan in zijn maag. De man zakte in en ze gaf nog een aantal rake klappen. Ze werd vastgegrepen maar gooide de twee op de grond en stond op beide. Ze drukte goed door in hun maag en ging van ze af. Ze kreeg even een pijnlijke steek in de wonden en legde haar hand op haar buik. Ze zuchtte even en keek naar de mannen.

Vallon gromde krachtig naar alle mannen,toen hij werd vast gegrepen beet hij hard in de hand vandiegene en gaf er enkele trokken aan. Toen hij een krak hoorde werd hij iets beter gezind,maar al snel ging hij verder met zijn aanval op de andere mannen,bij elke man gaf hij wel een beet in hun been of arm. Zodat ze bezig waren met hun eigen pijn. Een man sterfde door de pijn,aangezien Vallon hem in zijn pols had gebeten en hij had een of andere slag ader geraakt. Een minder nog vier te gaan.

Kira keek toe en ging even zitten. Ze verloor steeds meer bloed en ze kneep even haar ogen dicht. Ze zuchtte diep en hoestte eventjes. Ze werd opeens langs achteren vastgegrepen en op de grond gegooit. De man ging op haar zitten op de wonden in haar buik en greep haar keel. Kira schrok en snakte meteen naar adem.

[inspiloos]

Vallon keek lichtjes bezorgd naar Kira en werd meteen kwaad als een man op haar ging zitten. Hij stoofde op hem af en sprong dan op hem af. Zijn poten raakte zijn schouders en hij duwde zijn nagels er meteen in,meteen zette hij zijn tanden in zijn schouder en dantrok hij de man van haar af. Hij blafte naar haar en deed teken dat ze naar boven moest gaan,hij klaarde deze klus wel. Meteen stoofde hij op een horde mannen af die hij dan over al begon te bijten waar hij aan kon,de meeste rende dan gewoon uit het huis,en de andere bewogen spastisch over de grond.

Kira knikte en liep naar boven. Net toen ze de kamer in wilde lopen zakte ze door haar knieën. Ze hoestte even hevig en legde haar hand op haar buik. Ze had blijkbaar teveel bloed verloren. Ze kneep pijnlijk haar ogen dicht en opeens vielen deze dicht. Ze viel tegen de grond en raakte bewusteloos. Ze was teveel bloed verloren en het kon zijn dat ze in een coma zou komen.

Vallon vocht verder tot er niemand meer over was die hen zou kunnen pijn doen. Dan rende hij snel naar boven en zag haar liggen. Hij begon haar wonde schoon te likken en de kleinere stopte dan ook met bloeden,dan kreeg hij haar op zijn rug en trok haar de kamer in en legde haar bij Andrew neer. Beide waren halfdood. En als niemand hen hier vond zouden ze nog gaan sterven ook. Meteen gaf hij een klachelijke huil die iedereen kon horen,maar nu werd het wachten.

Kira bewoog niets alleen haar bebloedde buik ging soms op en neer. Ze bloedde nog een beetje maar ze had wel al veel bloed verloren. Luna was het huis uitgerent en had de sporen van hun gevolgt. Ze zag mensen naar een huis gaan en liep voor ze naar binnen. Ze zag de mannen en volgde de geur. Ze rende blaffend naar boven en zag de gtwee. Ze sprong op het bed en gaf Kira vele likjes. Kira bewoog nog steeds neits.

Andrew was in een zeer slechte staat,als een van die glas scherven te diep in zijn lichaam staken kon hij sterven. Vallon keek haar even aan en liep dan naar Andrew,hij begon hem over zijn niet al te warme gezicht te likken,maar ditmaal zou het niet helpen bij hem. Zijn buik bewoog zelf niet meer,en de hartslag van de jongen was heel zwak,rond hem heen lag een plas bloed,die wel groot was.

Een paar mensen liepen het huis binnen en belden de politie. Twee mensen liepen naar boven en riepen de rest. Ze verbonden snel de wonden en tilden de twee op. Ze belden de ambulance en wachtte tot deze er was. Kira bewoog ook niet meer en lag in een diepe coma. Luna blafte hard en hoopte maar dat de twee overleefden. Na een tijd kwam de ambulance en brachtten de twee naar het ziekenhuis waar ze zo snel mogelijk verzorgt werden.